Als dochter van een ondernemend gezin kreeg ze de kans om verder te studeren. Na haar studies bracht ze een zomer door in Amerika, een ervaring die ze ten zeerste aanbeveelt aan elke schoolverlater voor de persoonlijke groei die het met zich meebrengt.

Terug in België vond ze een baan als administratief vertegenwoordiger in de industriële sector, waar ze inzicht kreeg in het functioneren van grote ondernemingen rond de Gentse kanaalzone. Op 29-jarige leeftijd ging ze werken in het familiebedrijf, een beslissing die mede werd genomen door haar broer en tweelingzus. Samen namen ze het bestaande bedrijf over en richtten nog twee extra bedrijven op. Hun ouders hadden een zaak opgestart waar ze één arbeider in dienst hadden; nu hebben zij en haar broer en zus ongeveer twintig mensen in dienst, naast het werken met freelancers.

Deze drie succesvolle bedrijven, gelegen in Zelzate en Wachtebeke, zijn het resultaat van ouderlijke steun, onderling vertrouwen, een drang naar kansen, harde werkethiek en de inzet van hun personeel.

Hoewel de opvolging verzekerd lijkt, is het voor haar belangrijk dat jonge mensen hun eigen pad vinden, net zoals zij die kans kreeg. Haar zoon Niels, die al van jongs af aan bekend is met het ondernemerschap, begint aan een opleiding economische wetenschappen, maar toont ook een brede waaier aan andere interesses.

Naast haar ondernemerschap was ze ook politiek actief; op 20-jarige leeftijd werd ze direct verkozen in de gemeenteraad. Politiek was een van haar vele interesses, naast radio maken, toneelspelen, lezen, zwemmen en uitgaan. Hoewel ze zich politiek wat meer op de achtergrond begaf om een gezin te stichten, bleef ze actief als bestuurslid en keerde in 2006 terug naar de gemeenteraad. In 2010 werd ze voorzitter van de gemeenteraad en nam ze op 1 januari 2023 haar huidige schepenambt op.

In de zomer van 2023 speelde ze een leidende rol in de organisatie van het artistieke bloemenfestival Ambrosiana in Lochristi, wat meer dan 12.000 bezoekers trok. Dit succesvolle evenement, waar veel tijd en werk in werd gestoken, was een moment van grote trots voor haar, vooral omdat het de kracht van samenwerking benadrukte.